De was doen: De lading verlichten


Thuis
14/05/2021

Tal van innovaties hebben ervoor gezorgd dat een wasbeurt weinig inspanning kost – maar aan gemak hangt een prijskaartje.

Artikel zoals gepubliceerd op National Geographic

National Geographic logo Dash logo

Iedere week worden miljarden kledingstukken en stukken textiel verwerkt door ongeveer 840 miljoen wasmachines in woningen en bedrijven over de hele wereld. Volgens de befaamde data-analist Hans Rosling zijn wasmachines, sinds ze in de 1950s voor het eerst populair werden, voor twee miljard mensen min of meer alledaags geworden. En die cijfers zullen naar verwachting drastisch toenemen naarmate inkomens stijgen en steeds meer mensen naar steden verhuizen.

Wasmachines hebben de zware arbeid van wekelijkse wasdagen verleden tijd gemaakt, althans voor degenen die het zich kunnen veroorloven. Maar zoals zoveel innovaties die ons leven gemakkelijker maken, zijn er kosten voor het milieu. Afgezien van het gebruik van ongeveer 19 miljard kubieke meter water per jaar, stoten wasmachines jaarlijks naar schatting 62 miljoen ton CO2 aan broeikasgassen uit. Dat is echter niet volledig te wijten aan machines zelf: moderne wasmachines hebben de afgelopen jaren zelfs aanzienlijke vooruitgang geboekt in zowel water- als energie-efficiëntie. De keuzes van consumenten zijn van fundamenteel belang om het water- en elektriciteitsverbruik bij het doen van de was substantieel te verminderen.

Natuurlijk is de impact van het doen van de was niet beperkt tot huishoudens of bedrijven – je moet ook rekening houden met het wasmiddel dat we in onze machines stoppen, hoe het ons bereikt en wat er mee gebeurt nadat we het hebben gebruikt. Dergelijke uitvoerige gegevens over de impact van producten en diensten wordt vaak gegenereerd via een levenscyclusbeoordeling (LCA). In samenwerking met de Energy Saving Trust, een sociale onderneming die zich richt op energieduurzaamheid, heeft Dash een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek gedaan naar de impact van zijn wasmiddelen om uit te zoeken hoe de milieu-impact van het wassen van kleding en textiel kan worden geminimaliseerd zonder dat dit ten koste gaat van de wasprestaties.

Er zijn zes fasen in de LCA van een wasbeurt: ingrediënten, productie, verpakking, transport, gebruikersfase en einde levensduur. Bij elke stap is er een meetbaar energieverbruik en een meetbare uitstoot van broeikasgassen. De ingrediëntenfase analyseert bijvoorbeeld de energie die wordt verbruikt bij de inkoop van chemische ingrediënten, terwijl de einde levensduur-fase afvoer en afvalwaterbehandeling omvat. Het is een uitvoerige analyse die erop gericht is te bepalen welke stadia het meest energie-intensief zijn. En de resultaten zijn vrij verrassend.

Volgens de LCA is het grootste energieverbruik voor een groot deel beperkt tot één eenvoudige actie: de watertemperatuur die we selecteren op onze wasmachines. In Europa wordt gemiddeld tot wel 60 procent van de uitstoot van broeikasgassen veroorzaakt door het opwarmen van het water in onze wasmachines – meer dan verpakkingen of ingrediënten. Het verlagen van de temperatuur met slechts een paar graden kan de energieverspilling drastisch verminderen.

Het feit is dat moderne wasmiddelen zoals Dash effectief zijn in kouder water. Met behulp van de nieuwste technologische ontwikkelingen elimineren ze de noodzaak van langdurige wasbeurten op zeer hoge temperaturen. Hoewel veel consumenten nog steeds geloven dat het beter is om kleding op 40 graden of hoger te wassen, is de publieke perceptie geleidelijk aan het veranderen.

Soms is het ondernemen van actie voor het milieu heel eenvoudig: het verlagen van de temperatuur op onze wasmachines met slechts 10 graden vermindert de uitstoot van broeikasgassen aanzienlijk. Het is een kleine verandering die een grote impact kan hebben.

Credit: National Geographic
BIJSCHRIFT: Soms is het ondernemen van actie voor het milieu heel eenvoudig: het verlagen van de temperatuur op onze wasmachines met slechts 10 graden vermindert de uitstoot van broeikasgassen aanzienlijk. Het is een kleine verandering die een grote impact kan hebben.

De manier waarop we kleding kopen en voor deze kleding zorgen heeft ook een aanzienlijke impact op het milieu, zowel wat betreft de uitstoot van broeikasgassen als de directe impact op het milieu van het afstoten van microvezels. De opkomst van 'snelle mode' in de afgelopen decennia heeft goedkope wegwerpkleding populair gemaakt. Deze kleding heeft een korte houdbaarheid, een fragiele constructie en bestaat uit een mix van materialen waardoor ze moeilijk te recycleren zijn.

Maar het kopen van minder kleding en het aandringen op een betere kwaliteit en duurzaamheid heeft een aanzienlijke impact op zowel de afstoting van microvezels als de uitstoot van broeikasgassen. Volgens het Waste & Resource Action Program (WRAP). komt het verlengen van de levensduur van onze kleding met slechts negen maanden overeen met een gemiddelde vermindering van 20-30 procent in afval, water en koolstofvoetafdruk. Tegelijkertijd ontdekten onderzoekers van Northumbria University die samenwerkten met Dash dat het wassen van kleding op kortere, koelere cycli het afstoten van microvezels tot wel 30 procent verminderde. Dat betekent dat bijna 4.000 ton microvezels niet langer ieder jaar de Europese mariene ecosystemen betreden.

Hoewel het wordt overschaduwd door zaken als fossiele brandstoffen en landbouw, heeft het doen van de was cumulatief nog steeds een enorme impact op het wereldwijde milieu – alleen al in de VS is het verantwoordelijk voor 8 procent van alle huishoudelijke broeikasgasemissies. Wat uit het onderzoek blijkt, is dat consumenten hun persoonlijke CO2-voetafdruk drastisch kunnen verminderen door zeer kleine veranderingen aan te brengen in hun dagelijkse gewoontes. In het geval van de was betekent dat letterlijk een druk op de knop op hun wasmachines.